Daar waar we voor de eerste keer écht geconfronteerd werden met MUZO, gingen we bewijzen dat we een zeer grote muzische groei hebben doorgemaakt.
Ik ben er zeker van dat we hier allemaal in geslaagd zijn!
De eerste dag gingen we meteen aan de slag. We creëerden zelf een opera waarin we de verschillende deelgebieden van MUZO aan bod lieten komen.
Het groepje waarvan ik deel uitmaakte, werkte rond de Griekse tragedie 'Het Parisoordeel'. Terwijl ik oorspronkelijk een hele kleine rol wilde vertolken, was ik uiteindelijk een hele tijd alleen aan het woord. Ik kan best wel zeggen dat ik trots ben op mijzelf. Toen ik startte in het eerst jaar van de opleiding was het ondenkbaar dat ik, verlegen als ik was, toneel zou spelen voor een hele groep.
Op dag twee startten we met de voorbereidingen van de workshops. Tussendoor oefenden we de opera nog een aantal keer in. Met gespannen zenuwen, een vreemd gevoel in de buik en knikkende knieën wachtte ik op het grote moment van die avond... de opera tonen aan het hele derde jaar en de aanwezige lectoren. De workshops en de organisatie hieromtrent zaten heel snel in elkaar waardoor er op dag 2 toch wel sprake was van enkele dode momenten. We werkten, zowel met de grote als de kleine groep, heel vlot samen waardoor het werk zeer snel vooruit ging.
En toen was het zover, tijd om de show te stelen.
Met twee Adonissen , 3 Babes en een bitch was ons groepje er helemaal klaar voor. De opluchting na de voorstelling was enorm. Allen waren we tevreden over onze prestatie en konden we genieten van de andere toonmomenten, die ik trouwen allemaal zeer geslaagd vond! Ik merkte ook dat bepaalde studenten, die net als mijzelf niet graag in de belangstelling staan, zichzelf overtroffen hebben. Van een muzische groei gesproken... :)
Tijd voor dag 3, de dag waarop we muzisch werkten met kinderen.
De kinderen volgden in onze groep 3 workshops: maskers maken, improviseren/drama en bewegen op muziek/bewegingsexpressie. De kinderen genoten zichtbaar van de verschillende workshops.
Ikzelf hielp in de groep die maskers maakte. Ik was verrast door het feit dat bijna alle kinderen erin slaagden om op slechts 30 minuten een volledig masker af te werken. Toen ik in de lagere school zat, had ik het moeilijk om een eigen idee uit te werken. Misschien komt dit door de lessen Muzische Opvoeding die de laatste jaren toch wel anders verlopen?
In de namiddag werkten we samen met 12 kinderen een toonmoment uit. In onze groep hadden we beslist dat we de kinderen zelf zouden laten werken. We startten met de vraag 'Wat hebben jullie allemaal gedaan vandaag?' Al snel kregen we heel veel te horen en noteerden we deze zaken op een whiteboard. Vervolgens vertelden we de kinderen dat ze een toonmoment in elkaar moesten steken. Meteen waren ze heel enthousiast! In een mum van tijd beslisten de kinderen hoe ze zouden opkomen, wanneer ze muziek wilden gebruiken,... De studenten hadden enkel een begeleidende functie: kinderen helpen om tot een compromis te komen, de muziek aanzetten,... Een grote pluim voor de kinderen! Ik was echt onder de indruk van hun muzische ingesteldheid...
Op de laatste dag stelden we onze Muzobox aan elkaar voor. Ik vond het opvallend dat vele studenten vooral meer durf hebben gekregen. Dit hoorde ik echt vaak terugkomen in de voorstellingen. Nochtans had ik in het eerste jaar van de opleiding het gevoel dat ik één van de enigen was die bang waren om zich volledig te geven in de workshops.
Een geslaagde Muzostage, ondanks het feit dat we allemaal met tegenzin vertrokken!
Met dank aan Kim De Coninck voor de foto's!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten